Moja Twiggy

Tym razem postanowiłam spróbować swoich sił w portrecie. Wybrałam jedną z moich ulubienic jeśli chodzi o urodę i styl, czyli Twiggy.
Podeszłam do tematu trochę inaczej niż zwykle. Zazwyczaj bowiem układam na materiale cały lub prawie cały obrazek aby go wykończyć przeszywając nićmi.
Z twarzą jak się okazuje nie jest tak łatwo żeby dało się tylko dwuetapowo. Twarz ma zbyt wiele drobnych detali, część jest niedostrzegalna na pierwszy rzut oka. Pewne rzeczy rejestrujemy bo jesteśmy przyzwyczajeni do widoku ludzkich twarzy. Szyłam więc po kawałku, oko, nos, usta, i tak dalej.

Po tej pierwszej próbie doszłam do wniosku że chcąc odtworzyć twarz bez przekłamania muszę starać się dostrzec świadomie takie detale, które do tej pory "widziałam" automatycznie :-)
To pierwsza taka moja próba z portretem, więc nie jest do końca udana ale jestem z efektu zadowolona bo wyszło przynajmniej ciekawie.
Aż nie mogę się doczekać kolejnych, które uszyję :-)

Poniżej widzicie zestawienie mojej pracy z oryginalnym zdjęciem. 

A tutaj zestawienie z kopią tego zdjęcia, którą celowo przyciemniłam żeby mocniej wyciągnąć cienie. Dodatkowo, aby nauczyć się rysów twarzy Twiggy, popodkreślałam cienkopisem najważniejsze kontury.

Potem po kawałeczku układałam na białym materiale kawałki szyfonu, tiulu i innych materiałów i szyłam z nich portret. Moim zamysłem był szkic z odrobiną koloru. Wszystko pikowałam z wolnej ręki.

   

Pierwsze koty za płoty i napewno będą kolejne :-)

Pozdrawiam wszystkich zaglądających :-)