Wzór inspirowany celtyckimi węzłami

Węzły celtyckie to bardzo ciekawa technika ozdabiania nie tylko patchworków ale tak naprawdę wszystkiego co się chce. Węzeł celtycki to zamknięta pętla bez początku i końca, która ma oznaczać wieczność, np. miłości, wiary, przyjaźni. Na jeden węzeł składa się tylko jedna nić / wstęga / sznur. W prawdziwym celtyckim węźle, tworząca go nić zaplata się sama ze sobą przechodząc raz górą raz dołem względem samej siebie.

Wzory na węzły celtyckie możecie znaleźć w wielu książkach i w Internecie. Można je wykonywać techniką aplikacji, naszywania i wieloma innymi. 

Ja postanowiłam jednym ze wzorów (trochę zmodyfikowanym samodzielnie) ozdobić aktualnie tworzoną pracę. Nie zdradzę jeszcze co to będzie, dowiecie się za kilka dni :-) 

Nie jest to bardzo ambitna rzecz, nic artystycznego lecz rzecz użytkowa. Postanowiłam więc pójść po najmniejszej linii oporu. 

Wykonanie węzła zaplanowałam ze złożonej na pół, cieniowanej lamówki, którą zakupiłam w hurtowni pasmanteryjnej Goldpol. Wyszperałam ją na półce z wyprzedażą. Swoją drogą warto na tą półeczkę zaglądać bo można za dosłownie kilka złotych kupić całe rolki naprawdę fajnych rzeczy, jak lamówki, tasiemki, koraliki, itp.

Podstawą mojej pracy jest kanapka z dwóch warstw czarnej bawełny ze środkiem z kocyka polarowego Ikea. 

Wzór rysowałam sobie bezpośrednio na materiale, mydełkiem. Wcześniej naniosłam na tkaninę siatkę 5x5 cm. 

Mydełko jest bardzo dobrym narzędziem bo pomyłki wystarczy zetrzeć papierowym ręcznikiem, a całość spierze się całkowicie nie zostawiając najmniejszego śladu. 

Mój wzór to jak widzicie dwa zestawione ze sobą narożniki. Po zakończeniu rysowania, zaczęłam układać lamówkę.  

I tu moje odstępstwo od tradycji - nie zaplatałam węzła lecz zwyczajnie układałam go lamówką idąc od punktu początkowego do końcowego. Połączenie początku i końca ukryłam pod samą lamówką.

 

Jednak magia celtów była chyba obecna bo lamówka zawiązała mi się w supeł a przecież ja ją cały czas odwijałam z rolki ;-)

Tak wyglądał ułożony i przypięty szpilkami wzór. Pora na szycie.

Aby było po mistrzowsku, powinnam przyszyć całość ręcznie, ściegiem drobnym i niewidocznym, tak jak naszywa się aplikacje. Ani mi się to jednak śniło, bo to nie ma być muzealne dzieło tylko.....ha, to później. Naszyłam więc lamówkę szeroko ustawionym trójskokiem. 

Poszło szybko i łatwo a efekt jest zadowalający. 

Za kilka dni pochwalę się co będzie zdobił mój pierwszy, bardzo amatorski i zupełnie niepoprawny, celtycki węzeł :-)

Pozdrawiam serdecznie wszystkich zaglądających.